شرکت “قهوه برای صلح” به کشاورزان بومی و مهاجر آموزش می دهد
اکتبر 10, 2020کسب و کارها و اهداف توسعه پایدار
دسامبر 13, 2020
از چه زمانی با بانو صابر آشنا شدید و نحوه آشنایی تان را بفرمایید…
اولین آشنایی بنده با ایشان در همایش فعالان اقتصادی و نیکوکاری که از طریق جامعه نیکوکاری ابرار در سال ۹۲ در اتاق بازرگانی ایران برگزار شد، بود. بر اساس خروجی این همایش قرار شد دو کارگروه، شبکه سازی موسسات نیکوکاری و کارگروه توانمندسازی موسسات خیریه تشکیل شود. مسئولیت کارگروه شبکه سازی موسسات خیریه که از تعدادی از اعضای موسسات خیریه شرکت کننده در این همایش تشکیل شده بود، به خانم صابر محول شد. از آن زمان بود که با سرکار خانم صابر آشنا شدم و این آشنایی خوشبختانه تا به امروز ادامه پیدا کرده است.
لطفا کمی از شبکه ملی موسسات نیکوکاری و نقش خانم صابر در شکل گیری آن برایمان بگویید
بعد از تشکیل کارگروهی که به آن اشاره کردم یعنی کارگروه شبکه سازی موسسات خیریه، این کارگروه حدود دو سال و نیم فعالیت خود را به صورت مستمر انجام داده و هر ۱۵ روز یکبار جلساتی را برگزار کرد که این جلسات در نهایت منجر به این شد که یک تشکل و یا یک شخصیت حقوقی برای موسسات خیریه ایجاد شود و پیش نویس یک اساسنامه هم آماده شد.
در نهایت با مجوزی که از وزارت کشور اخذ شد و با حضور ۱۱ موسسه به عنوان هیئت موسس، شبکه ملی موسسات نیکوکاری و خیریه شکل گرفت و سرکار خانم صابر هم به عنوان اولین مدیرعامل این شبکه و با عضویت ۷ نفر از اعضای موسس به عنوان هیئت مدیره فعالیت خود را آغاز کردند. در واقع تلاش مستمر خانم صابر در مسئولیتی که به ایشان محول شده بود و انجام مسئولیت با همت فراوان باعث ایجاد شبکه شد. پس از شکل گیری نیز با شرکت منظم و فعال در جلسات هیئت مدیره نقش بسزایی در پاگیری و ثبات فعالیت های شبکه داشتند
ویژگی ها و نکات برجسته شخصیت خانم صابر را بفرمایید
به نظرم مهمترین ویژگی فردی ایشان برنامه ریزی، مدیریت و تدبیری است که آن را به کار گرفتند و نتیجه اش ایجاد یک نهاد مدنی به نام شبکه موسسات خیریه شد
اگر خاطره ای ازایشان دارید برایمان بگویید و اینکه در طول سال های آشنایی چه چیزهایی از خانم صابر آموختید
خاطره ای که از ایشان بسیار در ذهنم باقی مانده است تاکید و اصرار ایشان برای انجام کارهایی بود که در شبکه تصمیم گیری می شد که یکی از مهم ترین آن ها پیگیری خریداری محلی برای دفتر مرکزی شبکه بود که منشا خیر فراوانی برای شبکه شد. مسئله دیگر علاقه مندی ایشان برای توسعه جوامع محلی در استان‌های کمتر برخوردار بود که بنده شاهد بودم که از طریق سایر موسسات که در آنها فعالیت می کردند پیگیر مسائل بودند و این برای من بسیار ارزشمند بود.
ایشان همچنین بر ایجاد نهادهای مدنی در آن مناطق و سپردن کار به افراد بومی تاکید داشتند همه اینها نکات مثبتی بود که خانم صابر دنبال می‌کردند.
در شبکه هم تا همین اواخر مدیرعاملی را به عهده داشتند که بنا به درخواست خودشان فرد دیگری جایگزین شد از نظر وقت گذاری برای انجام این مسئولیت برای من بسیار ارزشمند بود که ایشان با جدیت این مسئولیت را پیگیری می کردند
و حرف آخر….
به نظر بنده یکی از بزرگترین خدمات خانم صابر پیگیری برای ایجاد اولین شبکه ملی موسسات خیریه در کشور بود. در حال حاضر 168 موسسه عضو این شبکه هستند و جایگاه بسیار ارزشمندی برای تمرکز فعالیت های موسسات خیریه در کشور است.
متن کامل ویژه نامه را در پیوند زیر بخوانید:
