الگوی نوینی برای مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها داریم

مسعود بنابیان رئیس کمیسیون مسئولیت اجتماعی و حاکمیت شرکتی اتاق ایران درباره برنامه‌ها و راهبردهای این کمیسیون در دوره نهم می‌گوید: این کمیسیون به دنبال الگوی نوینی است که لزوم مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها را در جامعه جا بیندازد. قبلاً مسئولیت اجتماعی در قالب فقرزدایی تعریف می‌شد ولی باید به مسئله فرهنگ‌سازی توسط بنگاه‌ها ورود کنیم.

مسعود بنابیان، رئیس کمیسیون مسئولیت اجتماعی و حاکمیت شرکتی اتاق ایران در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران از برنامه‌ها، خط‌مشی و راهبردهای این کمیسیون در دوره جدید هیات نمایندگان اتاق ایران می‌گوید: این کمیسیون از دوره هشتم هیات نمایندگان اتاق ایران فعالیت خود را شروع کرده است ولی در دوره نهم برنامه‌های جدیدی را دنبال می‌کند.

بنابیان می‌گوید: مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها و حاکمیت شرکتی دو مفهوم جدید در عرصه بین‌المللی هستند؛ البته از سال 1960 در جهان مطرح‌شده ولی در ایران مبحث جدیدتری است. در دوره قبل در کمیسیون‌ها بیشتر بر جنبه ترویجی مسئولیت اجتماعی تاکید می‌شد، اما امروزه این مفهوم هم در ادبیات بخش خصوصی و هم در ادبیات دولت جا افتاده است.

بنابیان می‌گوید: اخیراً در آتش‌سوزی جنگل‌های ارسباران وزیر صنعت، معدن و تجارت از مسئولیت اجتماعی بنگاه‌های اقتصادی و صنعتی سخن گفت.

او ادامه می‌دهد: رئیس اتاق ایران در ایام انتخابات روی مسئولیت اجتماعی تاکید داشت که در نخستین هیات نمایندگان در دوره نهم که در مشهد برگزار شد، 80 درصد اعضا به ماندگار شدن کمیسیون مسئولیت اجتماعی و حاکمیت شرکتی رأی مثبت دادند. این نشان می‌دهد که فراتر از هیات رئیسه و دولت، تک‌تک اعضای هیات نمایندگان هم به مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها باور دارند و آن را برای جامعه، برای توسعه متوازن و برای گسترش عدالت مفید می‌دانند.

او ادامه می‌دهد: در دوره نهم هیات نمایندگان، این کمیسیون به دنبال الگوی نوینی است که لزوم مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها را در جامعه جا بیندازد. تا امروز مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها در قالب فقرزدایی تعریف می‌شد و برای همین توزیع کالا یا مدرسه‌سازی، رسیدگی به کودکان و زنان بدسرپرست یا بی‌سرپرست از اولویت‌های این کمیسیون بود.

او ادامه می‌دهد: ما باید، دید خود را فراتر از این آسیب‌ها ببریم؛ ما در شرایط حاضر به‌غیراز فقر ملموس و مادی فقر را در حوزه‌های دیگر هم داریم مانند فقر فرهنگی، فقر مدیریتی، فقر آموزشی و تربیتی و فقر نیروی انسانی متخصص. این موارد می‌تواند در ذیل مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها هم تعریف شود و البته همه این‌ها جزو مشکلات توسعه متوازن است.

بنابیان معتقد است: در حوزه حاکمیت شرکتی هم ما نمی‌دانیم که از کدام شرکت‌ها باید حمایت کنیم و یا از کدام حمایت نکنیم؛ برای همین سوخت سرمایه داریم.

او ادامه می‌دهد: شرکت‌های ما کوچک و خانوادگی است، این‌ها به منابع بانکی وابسته هستند و به بورس و بازار سرمایه وارد نمی‌شوند که این موارد منشأ خیلی از فسادها در کشور هستند.

او تاکید می‌کند: اینکه هر روز پرونده فساد کلفت‌تر می‌شود به دلیل این است که ما تابه‌حال رتبه‌بندی نداشتیم؛ به مسئولیت بنگاه‌ها توجه نشد و نقش رتبه‌بندی را در شفافیت نادیده گرفته‌ایم.

او می‌گوید: یکی از اجزای حاکمیت شرکتی رتبه‌بندی است؛ با رتبه‌بندی می‌توان به شفافیت عملکرد بنگاه‌ها کمک کرد. مثلاً در حوزه کارت بازرگانی کسی که امسال کارت بازرگانی گرفته با کسی که پنجاه سال است کارت بازرگانی دارد، تفاوت خاصی ندارد.

به گفته بنابیان، با رتبه‌بندی می‌توانیم در تسهیلات و حمایت‌ها، مسائل گمرکی و مالیاتی هم از برندها حمایت کنیم و هم عملکرد همه بنگاه‌ها شفاف باشد. عدم شفافیت کلید فساد در همه حوزه‌ها است.

بنابیان تصریح می‌کند: ما در کنار مسئولیت ترویجی و آموزشی کمیسیون باید وارد بحث‌های اجرایی و راهبردی شویم چرا که کلید توسعه متوازن در مفهوم حاکمیت شرکتی و مسئولیت اجتماعی نهفته است.